περιαλιφή

ἡ, Α

επίχριση με ασβέστη, το ασβέστωμα, το άσπρισμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < περιαλείφω. Ο τ. ἀ-λιφ-ή, παρλλ. τού ἀλοιφή, εμφανίζει τη μηδενισμένη βαθμίδα τής ρίζας τού ἀλείφω*, αν δεν πρόκειται βέβαια για εσφαλμένη γραφή (πρβλ. κατ-αλιφή)].